Pascal Dubar, die bekend is voor zijn illustraties, affiches (Anima, in het bijzonder) enz., bedrijft wat als een "rigoureuze fantasie" kan worden omschreven, waarin hij afwisselend speelt met contrasten, leegtes en vlakke tinten, met dikkere en dunne lijnen. Kortom, een 'klauw' die je uit de duizend herkent door zijn kwinkslagen, zijn ironie, soms zijn cynisme, vaak zijn tederheid ! Verwrongen/ vervormde tekeningen gekenmerkt door een nu eens boze, dan weer stille getemperde spontaniteit.Volharding en praktijk hebben Pascal vooral 'picturaal' laten openbloeien met (onbewuste ? Onvrijwillige ?) invloeden van James Ensor tot Jean-Michel Basquiat. Je vindt er wat van Asger Jorn en Corneillle in terug, die uit de betere dagen (uit de jaren '50 en '60, niet die van toen hij later decorateur-handelaar werd) omwille van de grimassen en de spot (cfr. M'N hersenen liggen nog in mijn tas en die heb ik in de auto vergeten); van Karel Appel in het gewild gewelddadige gebruik van kleuren; van James Ensor in het grijnzend, provocerend en soms spottend macabere karakter; en van Basquiat in een drietal werken die aan 'street art' en sociaal protest doen denken. Dat alles overgoten met veel humor en sarcasme. Veel boosheid, zonder agressieve kwaadaardigheid.. . Kortom, het zachte anarchisme om het publiek een lange neus te zetten, wat duidelijk wijst op insubordinatie, het weigeren om met de kudde mee te draven onder de hemel van een wereld die te veel op ons lijkt, van onderuit, beweert Pascal. (Michel Doutreligne maart 2015)
De tentoonstelling kan bezocht worden in de inkomhal van de FOD Werkgelegenheid van 24 april tot 19 juni 2015 van maandag tot vrijdag van 8u tot 18u (en in het weekend op aanvraag).