Vice-Eerste minister en minister van Werk Joëlle Milquet heeft, in antwoord op de vragen die donderdag 5 februari tijdens de plenaire zitting werden gesteld over de uitbreiding van de tijdelijke werkloosheid naar de bedienden, geantwoord dat het om een van de denkpistes gaat die momenteel op tafel liggen als bijkomende reactie op de crisis.
Voor de minister van Werk vereist de evolutie van de conjunctuur bijkomende maatregelen. Daarom heeft ze gisteren voorgesteld een werkgroep op te richten die de verschillende nieuwe voorstellen voor heel wat onderwerpen aangaande het werkgelegenheidsbeleid, waaronder met name de tijdelijke werkloosheid, moet analyseren.
Het is namelijk van essentieel belang de werkgelegenheid te beschermen en nieuw leven in te blazen en, bovenop het Interprofessioneel Akkoord en het Relanceplan, in overleg met de gewesten en de sociale partners, gecoördineerde maatregelen uit te werken. De minister heeft gepreciseerd dat de uitbreiding van de tijdelijke werkloosheid naar de bedienden verbonden is met het debat over de harmonisering van de statuten arbeider/bediende en dat overleg met de sociale partners hieromtrent essentieel is.
De minister heeft benadrukt dat deze piste een belangrijke financiële inspanning met zich meebrengt en dat ze die slechts in overweging kan nemen als er een akkoord is met de sociale partners en bovendien slechts tijdelijk en voorwaardelijk. De laatste schatting van de RVA voor 2009 inzake de uitgaven op het vlak van tijdelijke werkloosheid laat een quasi verdubbeling zien ten opzichte van het vorige begrotingsconclaaf, namelijk van 434 miljoen euro naar 811 miljoen. Deze schatting houdt echter alleen rekening met de toepassing van de huidige reglementering, die enkel betrekking heeft op de vergoeding van arbeiders.
Momenteel kunnen alleen arbeiders genieten van economische werkloosheid, dit is met name het geval als er niet genoeg werk is voor alle werknemers. Voor de werkgever is tijdelijke werkloosheid een hulpmiddel voor interne flexibiliteit. Zo kan hij het arbeidsvolume aan de effectieve behoeften van het moment aanpassen, zonder dat er ontslagen moeten vallen of de daartoe behorende kosten moeten worden gedragen en zonder de kosten van aanwerving en opleiding te moeten dragen op het moment van de economische heropleving. De werknemers kunnen dan hun arbeidsovereenkomst behouden. Bovendien zorgt de verhoging van het toegekende bedrag van de uitkeringen ervoor dat een groot aantal gezinnen kan ontsnappen aan een te groot inkomensverlies en dus aan een aanzienlijke daling van hun koopkracht.
Ten slotte herinnert Joëlle Milquet eraan dat de regering, met haar relanceplan, al een zeker aantal maatregelen heeft genomen als reactie op de crisis. Het gaat om maatregelen ter bescherming van de inkomens en van de werkgelegenheid:
- de verhoging van het bedrag van de tijdelijke werkloosheidsuitkeringen;
- een positieve degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen voor volledig uitkeringsgerechtigde werklozen;
- de uitbreiding van de tijdelijke werkloosheid naar tijdelijke en interimkrachten;
- de uitbreiding van de maatregelen bij herstructurering van een onderneming naar alle collectieve ontslagen, wat zal zorgen voor onmiddellijke begeleiding en een reclasseringspremie, ongeacht de leeftijd van betrokken werknemer.
Bron: persbericht van het kabinet van de minister van Werk